به نظر من بزرگترین معجزه ی زیارت عاشورا همین بود...
همین که خداوند با آن همه جلال و جبروت ملکوتیاش جوری حرفهایش را میزند، به اندازه قدرت فهم و درک پایین ما انسانها!
ما ما هم اگر از خودمان باشد، وقتی نمیگزاریم برای مناجات با امام حسین.
خدا خودش وقت میگذارد و حرف در دهان ما میگذارد و به ما یاد میدهد که بگو، به اربابت حسین بگو که « انی سلم لمن سالمکم و حربْ لمن حاربکم. و ولیّ لمن والاکم و عدو لمن عاداکم...»
مناجات با حسین را به ما آموزش میدهد. چون میداند که مناجات با حسین راه رسیدن مناجات با خداست.لعن به
دشمنان و صلوات به دوستان حسین را به ما آموزش میدهد. چون میداند که دشمنان حسین همان دشمنان خداو
دوستان حسین همان دوستان خدایند...
میخواهم بدانم که خداوند در چه لحظه ای این حدیث قدسی را نازل کرد؟!
نمیدانم.
شاید روز عاشورا بوده باشد.
شاید هم شب عاشورا و صبح روز اسارت.
شاید هم سالها قبل از شهادت امام حسین. یعنی همان لحظه ی خلقت آدم. لحظه ای که همه ی ملائک بعد دیدن صحنه
ی عاشورا شروع به گرسیتن میکنند.
همان لحظه ی ابتدا.
همان روز ازل.
همان لحظه ی خلقت نخستین آدم ،
خداوند، حدیث قدسی مناجات با امام حسین را آفرید...
که از هر چیز دیگری مهم تر بود.
اصلا بنای کار خدا همین - خلقت زیارت عاشورا- بود...
تفحص نور...برچسب : نویسنده : tafahhosenoor بازدید : 44